Sabahın erken vakitlerinde gelmeme ve sadece bir saat uyumuştum. Sabahtan kalma olan ben uyanmakta zorluk çekiyordum, oysa birisi beni zorla sarsarak uyandırmaya çalışıyordu. Şiş gözlerimi zorlukla açtığımda karşımda onu son günlerde ihmal ettiğim için pişmanlık duyduğum küçük kızımın iri mavi gözleriyle karşılaştım. Gözleri oldukça endişeli ve korkulu bakıyordu, sık nefes alıyor ve sarsılırcasına titriyordu. Belki de beni sarsmaya fazla gerek duymayacak kadar sarsılıyordu küçük kızım. Gözünde biriken iri bir göz yaşı damlası yanağından süzülürken her anne gibi benim de kalbim ikiye bölünmüştü ve tüm bedenim pişmanlıkla kaplanmıştı. Ne olduğunu tam bilmediğim halde kızıma sarıldım. Onun titremesi beni de sarsmaya yetiyordu artık. Elimle yüzünü yukarıya doğru kaldırıp bir süre güzel yüzüne baktım. Sapsarı saçlarını okşayarak şefkatle baktım ona. "Canım, bir problem mi var? Kötü bir rüya mı gördün yoksa?" Kızım bana boş boş bakıyordu, yüzünde biraz da korkmuş bir ifade vardı. Elinin tersiyle gözünü sildikten sonra burnunu çekti ve küçücük parmağıyla pencereyi işaret etti. Gözümü kızımdan pencereye kaydırdığım anda değişikliği hissetmeye başlamıştım. Saat altı buçuktu, fakat dışarısı gece kadar karanlıktı. Bana doğru gelen soğuk bir esinti yüzünden titremeye başlamıştım. Kızımın dişlerinin takırdamasının bir nedeninin de bu olduğunu fark etmiş bulunuyordum. Bu sırada açık pencerede bir görüntü gözüme çarpıp ürkmeme neden oldu. Derisi çekilmiş bir iskeletimsi bir surat bana doğru bakıyordu, beni fark etmenin memnunluğuna ulaşmıştı ve yaklaşıyordu. Siyah kukuletası dalgalanıyordu ve bana yaklaştıkça ben yapacağım şeyi unutuyordum. Fakat kukuletasının ardındaki zalim suratını benden yanımdaki kızıma doğru çevirdiğinde ve küçük bir kızın kemiklerime kadar işleyen çığlığını duyduktan sonra kendime gelmiştim. Kimsenin benim minik bebeğime zarar vermesine izin vermemeliydim. Onu üzmemek için her şeyi yapmıştım, o benim tüm varlığımdı, herş eyimdi. Meçhul babası olmadan da biz bir aile olmuştuk. Birlikte sadece anne ve çocuktan da muazzam bir aile oluşabileceğini kanıtlamıştık. Onun tek bir kılına bile zarar verilmesine asla dayanamazdım. Ruh emici kukuletasını çıkartıp kızıma iyice yaklaşırken hızlı bir hareketle yatağımın başucundaki sadık asamı kapıp güzel kızımın sevecen gülümsemesini düşleyerek var gücümle haykırdım. "Expecto patronum!" Asanın ucundan gümüşi bir pırıltıda olan muazzam bir gelincik fışkırdı. Meşhur çevik hareketleriyle odada gezinmeye ve ruh emiciyi geriye doğru püskürtmeye başladı. Ben de ağlayan küçük kızıma sıkıca sarıldım, yanağına küçük bir öpücük kondurup ikimizi de hemen giyindirdim ve küçük kızımın minik elini sımsıkı tutarak bakanlığa doğru cisimlendim. Bakanlıkta beklediğimden farklı bir sahne vardı, evimden daha da dondurucu bir hava esiyordu içeride. Havada siyah kukuletalar ve gümüşi patronuslar geziniyordu, gelmek için doğru yeri seçmediğimi fark ettiğimde kızımın elini tekrar sıkıca tutup cisimlenmek için dağları hayal ettim. Issız, sakin ve insandan uzak olan dağları...
Eleanoré Cyclie McMystea
Cuma Eyl. 04, 2009 6:39 pm